Mijn huis - het veilige, gezellige en drukke nest - loopt leeg. Jarenlang werd het leven in beslag genomen door ‘zorgen voor’. En plots, van de ene dag op de andere dag, hoeft dat niet meer. Tja, afscheid nemen van een kind dat uit huis gaat, is best een emotionele gebeurtenis. Sommige vrouwen krijgen op dat moment last van het ‘Empty Nest Syndrome’, oftewel het lege-nest-syndroom. Een gevoel van verdriet en leegte maakt zich van hen meester. In erge gevallen kan dat zelfs leiden tot een depressie.
Leren loslaten
Vanaf het moment dat je kind geboren wordt, laat je het eigenlijk los. Elke dag leren ze nieuwe dingen en worden ze zelfstandiger. Ze willen zelf hun flesje vasthouden tijdens het drinken, zelf hun outfit bepalen… Het begint allemaal met kleine dingen. Hoe ouder ze worden, hoe groter de stappen die ze nemen.
Het beste van 2 werelden
Op een dag breekt voor velen een erg grote stap aan: je kind gaat op kamers. De eerste, grote test in de grotemensenwereld. Zowel voor jou als voor je kind. Ik vond deze fase voornamelijk heerlijk. Door de week genoot ik van de rust, maar in het weekend toverde de gezellige drukte het huis in enkele seconden weer om tot een warm familiehuis. Het beste van twee werelden dus! Je hebt meer tijd voor jezelf, maar je kinderen komen nog wel terug. Daarom verwen je ze in het weekend met een heerlijke, gezonde maaltijd en je zorgt ervoor dat ze op zondagavond weer bepakt met schone was terug kunnen reizen.
Rouwproces
En dan is het op een dag zover. Je kind is klaar om écht op zichzelf te gaan wonen. Plusminus 20 jaar lang draaide jouw leven om het zorgen voor je kind(eren). En daar komt nu abrupt een eind aan. En dat heb ik geweten. Het lege-nest-syndroom is vergelijkbaar met een rouwproces. Enerzijds is er het fysieke gemis van je kinderen. Je mist hun aanwezigheid, hun verhalen aan de ontbijttafel, hun gezellige drukte. Anderzijds krijg je te maken met een gevoel van ‘doelloosheid’. Kom je thuis van je werk, is het ineens leeg. Als moeder stel je je op dat moment de vraag: ‘Wat is mijn taak nu nog?’. Wat ga je doen met alle tijd die je nu hebt? Niet in het huishouden, want dat neemt zonder kinderen een stuk minder tijd in beslag! Een hobby? Poe, maar wat dan... nooit over nagedacht!
Relatieproblemen
Gelukkig kwam het bij mij niet zo ver, maar bij sommige koppels ontstaan zelfs relatieproblemen op het moment dat hun kinderen uit huis gaan. Jarenlang waren hun kinderen hét gespreksonderwerp; de lijm van hun relatie. En op het moment dat zij uit huis gaan, merken ze dat ze als koppel uit elkaar gegroeid zijn. Dat ze niets meer te vertellen hebben tegen elkaar.
Omgaan met de leegte
Leren omgaan met die leegte verloopt met vallen en opstaan. Het ene moment kon ik intens genieten van de rust, het volgende moment kon ik amper mijn tranen bedwingen wanneer ik de slaapkamer van mijn dochter voorbijliep. Wat was het leeg… Uiteindelijk wist ik weer nieuwe invulling aan mijn leven te geven. Dat klinkt zwaar, maar mijn hele leven zag er toch anders uit. En ik had tijd. Veel tijd. Die kon ik ook aan dingen besteden die ik altijd al had willen doen en nu kón doen. Dat is ook mijn eerste tip aan jou: geef een nieuwe invulling aan je leven. Ga op zoek naar een hobby, volg een opleiding of cursus, spreek regelmatig af met je vriendinnen, geniet van nieuwe avonturen met je geliefde. Kortom: doe de dingen waar je vroeger geen tijd voor had. En geniet! Kan je het zorgen voor anderen echt niet loslaten? Neem dan een huisdier. Of help je kinderen uit de nood door op je kleinkinderen te letten. Of geef je op als vrijwilliger om mee te helpen in een bejaardentehuis. Opties genoeg, je moet er gewoon ééntje uitkiezen die bij jou past. Goed om te weten: doorgaans duurt het ongeveer een jaar voordat vrouwen hun evenwicht weer hebben gevonden. Gun jezelf ook de tijd.
Anders… Maar niet minder leuk!
Zoals ik al zei, had ik het best wel moeilijk toen mijn eerste kind uit huis ging. Dat was eigenlijk het zwaarste voor mij. Bij de volgende kinderen ging het iets makkelijker omdat ik wist wat ik kon verwachten. Ik kon mij er beter op voorbereiden. Ook de voordelen van een kleiner gezin kwamen al snel naar boven. Minder huishoudelijk werk, minder verantwoordelijkheidsgevoel, meer tijd en geld voor mezelf om dingen te doen die ik leuk vind. Allemaal prettige neveneffecten. Ik was niet langer ‘moeder en vrouw’, maar meer ‘vrouw en moeder’.
Kwaliteit boven kwantiteit
Ik zie nu dat mijn kinderen het ook op zichzelf goed doen én dat ze gelukkig zijn. En dan kan ik niet anders dan trots zijn. Ook op mezelf, want ik ben toch ook mede verantwoordelijk voor het feit dat zij het nu zo goed doen! Regelmatig komen m’n kinderen op bezoek. En dan geniet ik. De kwanti-tijd die ik met hen had, is nu vervangen door kwali-tijd. En eerlijk? Eigenlijk is dat gewoon heel leuk! 
Marina Cluysen, A.Vogel overgangsdeskundige uit België
Meer lezen over de overgang?
