Persoonlijk overgangsblog van Eveline Bakker: Vuurvrouw, mijn verhaal (1)

Over mijn reis door de overgang naar die toekomst gaat mijn blog. Vandaag mijn openingsverhaal; hoe het allemaal begon.

Eerst een blik terug. Mijn historie.

Ik kom uit een typisch middenklasse gezin. Mijn vader werkte, mijn moeder was huisvrouw, moeder van drie kinderen en deed vrijwilligerswerk. Ik was de jongste. Ons gezin was complex, zoals veel gezinnen. Mijn ouders waren krachtig en hun karakters botsten regelmatig. Mijn zussen (een tweeling en 1,5 jaar ouder), met korenblonde haren en korenbloemblauwe ogen en eindeloos lange benen waren prachtig en intens. Ik zat daar, met kastanjebruine haren, flapoor en groene ogen, een beetje tussenin en ging waar mogelijk rustig mijn gang. Er was al genoeg emotie in ons gezin...

Voor het werk van mijn vader verhuisden we veel. Plaats na plaats, huis na huis. Nadat ik op mijn 11e voor de zoveelste keer een hartsvriendin huilend had uitgezwaaid, stopte ik met vrienden maken en met dozen uitpakken. Het gevolg van leven vanuit een doos had soms wel grappige effecten. De periode dat ik in Amsterdam woonde bijvoorbeeld was schoonmaken geen optie. Nee; als het huis vies werd, dan ging ik verhuizen…

Dat dat niet zo’n passende oplossing was werd me pas duidelijk toen ik de stad verliet en in het midden van het land ging wonen. Half twintig was ik toen ik de kracht ontdekte van een emmer sop en een blik verf. Dat was een eyeopener en sindsdien woon ik (min of meer) in hetzelfde dorp. 

Jarenlang combineerde ik mijn werk als zelfstandig coach, trainer en manager met mijn (single) moederschap. Best een hele klus, maar juist door de zelfstandigheid gaf het me de kans er te zijn voor mijn dochter. Met veel steun van familie en vrienden groeide mijn dochter op tot een zelfstandige tiener.

Het jaar dat mijn overgang begon had ik net een huis gekocht en het bouwstof zat nog tussen mijn tanden. Een foute aannemer, die voor het werk af was failliet ging, met als gevolg wiebelende muren en lekkages, en water dat overal vandaan scheen te komen. Het leek net een weerspiegeling van wat er soms in mij gebeurde.

Inmiddels zijn we 7 jaar verder. En kan ik en retrospectief de balans opmaken van de 7 soms moeilijke maar ook meest waardevolle jaren van mijn leven.

Volgende keer meer in mijn nieuwe blog over de overgang.

Eveline Bakker

Eveline Bakker, 51 jaar, moeder, dogwalker, coach en ondernemer, maar vooral oprichter van Stichting Vuurvrouw, het platform voor en door vrouwen in de overgang.