Jullie tips voor het leven met reuma

10 Geef ook je waardering!

'Reuma is elke keer een stukje afscheid nemen van iets', schreef Joan over het afscheid nemen van tennis door haar gewrichtsklachten. Naar aanleiding van haar verhaal deelden jullie massaal tips en ervaringen gerelateerd aan het dingen die veranderden in jullie leven door reuma. Hieronder een selectie uit alle inzendingen:

Nathalie Keers
WhatsApp je vraag

Tip 1 – Verschuif je focus naar een nieuwe hobby

Ilona verruilde piano- en gitaarspelen voor schrijven en schilderen. "Als er een deur dichtgaat, gaat er ergens anders wel een raam open." Rolien ontdekte dat ze tekenen heel leuk vond. "Terwijl ik voeger op school altijd spijbelde bij deze les!" En weer iemand anders knutselt graag met haar kleinkinderen: "daar hebben we beiden veel plezier van!".

Tip 2 – Train je spieren met krachttraining

Laura: "Badminton spelen lukt helaas niet meer. Nu haal ik veel voldoening uit krachttraining onder begeleiding bij Fit20."

Tip 3 – Kies voor 1 intensieve activiteit per dag

Bianca denkt iedere dag bewust na over welke intensieve activiteit ze zal ondernemen. "Moet ik 's ochtends werken, dan kan ik 's avonds alleen nog een kleine wandeling maken. Ben ik vrij, dan is stofzuigen mijn intensieve activiteit en kan ik daarnaast andere rustige activiteiten ondernemen. Zo verdeel ik mijn energie heel bewust over de dag."

Tip 4 – Ervaar wat voeding, supplementen en de natuur je bieden

Riet laat alcohol staan en voegt kleine stukjes verse gember toe aan haar thee en eten. Gaby merkt dat ze baat heeft bij suikerloos eten. Pim gebruikt onder andere collageen en biologische kurkuma met zwarte peper.

Tip 5 – Wees creatief in oplossingen die dingen voor jou toegankelijk maken

"Fietsen met mijn man zat er helaas niet meer in. Toen stapte ik over naar een elektrische loopfiets. Kunnen we toch samen op pad!" vertelt Helma. Ook Femke kocht een loopfiets – via Marktplaats - en die gaat sindsdien overal mee naar toe.

Tip 6 – Zet je via een andere rol in voor een vereniging

Yvonne herkent zich enorm in het verhaal van Joan. "Ik herken je gevoel zo naast de lijn. Je ruikt het gravel en hoort het geluid van het slaan van de bal. Ik voelde het met heel mijn lijf en besloot niet meer te gaan. Nu zou ik het anders doen. Mij inzetten voor mijn vereniging in een andere rol; trainen, bestuur, chauffeur voor het team. Zo blijf je toch betrokken."