Ervaringsverhaal Hennie van den Hoek over de overgang

Nu de 57-jarige Hennie terugblikt op haar overgang, ontdekt ze steeds meer verschijnselen. “Destijds had ik elke dag hoofdpijn. Ik was ook erg vermoeid, dit voelde ik al zodra ik uit bed stapte. Ook voelde ik mij opgejaagd en onrustig. Nu ik erover nadenk, heb ik dat allemaal niet meer. Ik denk dat ik het ergens genegeerd heb, ik was niet bewust van wat ik echt ervaarde in lichaam en geest.”

Opvliegers

“Het begon toen ik 43 jaar was met opvliegers”, vertelt Hennie. “Die voelde ik vanaf mijn tenen naar boven kruipen. Alsof ik in brand stond, een vuurrood hoofd kreeg ik. Een naar gevoel dat een paar minuten duurde en ook zo weer verdween. Er was geen peil op te trekken wanneer een opvlieger kwam, soms zat ik gewoon rustig en kreeg ik er een.”
De opvliegers herkende zij van haar moeder. “Zij kon aan tafel ook opeens alles uittrekken, waardoor ze in haar onderjurk zat te eten.” Naast opvliegers begon Hennie ook ’s nachts veel te zweten. “Soms werd ik wakker van de kou, door het zweet. Het droop dan langs mijn benen, dat was echt niet prettig. Gelukkig had ik dit niet elke nacht.” De opvliegers en het overmatig zweten duurden vijf jaar.

Geen taboe

Echt bezig met haar overgang was Hennie niet. “Ik dacht: laat maar komen. Ik legde er niet te veel de nadruk op. Met collega’s heb ik de overgang weleens besproken, daar waren wij wel open over. Ook konden we er elkaar in steunen. En de opvliegers zagen we ook bij elkaar gebeuren natuurlijk.”
“Na vijf jaar werd mijn menstruatie onregelmatiger, het bleef een paar maanden weg. Wanneer ik dan wel ongesteld moest worden, werd het zweten nog erger. Ook voelde ik mij een dag van tevoren totaal niet prettig. Dan had ik een kort lontje en moest ik gauw huilen. Daarbij kreeg ik ook minder zin in seks.” Na een tijd bleef de menstruatie een halfjaar bij Hennie weg, vervolgens een jaar. “Na dat jaar was ik nog één keer ongesteld en toen nooit weer.”

Luister naar je lichaam

“Voor mijn gevoel ben ik redelijk goed de overgang doorgekomen, ik zag ook in mijn omgeving dat het heel anders kon.” Desondanks had Hennie het wel anders gedaan met de kennis van nu. “Ik had meer rust moeten pakken. Ik besteedde weinig aandacht aan de overgang, maar je moet wel luisteren naar je lichaam. Ik ging altijd maar door, maar ik had wel wat makkelijker voor mezelf mogen zijn.”

Haar advies voor andere vrouwen is dan ook om goed naar je lichaam te luisteren. “Zorg goed voor jezelf, wij vrouwen kunnen dat soms vergeten. Maar probeer niet te blijven hangen in alle verschijnselen van de overgang. Sterk de nadruk leggen op waar je last van hebt, maakt het erger. Dat vraagt dus om een juiste balans, die begint bij goed luisteren naar wat je lichaam nodig heeft.”
De overgang heeft voor Hennie tien jaar geduurd, ondertussen is zij er al vijf jaar van af. “Ik voel mij nu een sterkere en zelfverzekerdere vrouw dan eerst. Dit komt misschien niet per se door de overgang, het is ook de groei van het leven. Prettig is het in ieder geval wel!”

Hennie

Meer lezen over de overgang

• Lees hier alle overgangsblogs
• Ga naar de overgangsspecial
• Schrijf in voor de nieuwsbrief Samen door de Overgang